کاسه تبتی

چرا در طب شرق از کاسه تبتی استفاده می کنیم؟

در این مقاله می خواهیم راجع به کاسه تبتی با شما صحبت کنیم.

کاسه تبتی، کاسه هایی است با سایزها و صداهای کاملا متفاوت.

کاسه های تبتی در آیین باستانی شرق معمولا یک ابزار موسیقایی عصر حجری بوده است. یک ابزار باستانی برای ایجاد اصوات و ارتعاش ها در مراسم مذهبی و آیینی. بعد از حدود چندین هزار سال آرام آرام به یوگا، مدیتیشن و علوم در ارتباط حتی طب سوزنی، طب فشاری و حتی ماساژ، چاکرا درمانی و گیاه درمانی هم راه پیدا کرد.

تکنیک های متفاوتی در شرق با این کاسه ها انجام می شود. اگر که بخواهید جنس کاسه را بررسی کنید، بهترین جنس آن کاسه ای است که از جنس فلز است و از آلیاژ هفت جوش برای آن استفاده شده است. یعنی تمام آن فلزهایی که شما 7 تای آن ها را در زندگی روزمره تان میبینید و بیشترین وسایل زندگی شما از تزئیناتی و کاربردی با آن ها ساخته شده؛ مثل آهن، مس، سرب، نیکل، طلا، نقره.

هرچقدر که این آلیاژ به هفت جوش یعنی هفت فلز نزدیک تر باشد، صدای خالص تر و اصطلاحا پرتری دارد. اما اگر با یک فلز ساخته شده باشد طنین کمتری دارد. و اگر با 2 یا 3 فلز ساخته شده باشد صدای زیرتری دارد.

داخل هر کدام از این کاسه ها به نسبت این که مریوط به چه قومی یا چه قبیله ای بود نگاره ای وجود دارد. نوشته هایی هم معمولا روی آن نوشته شده که در همه ی کاسه های تبتی که شما در ایران به شکل تزئینی می بینید به زبان های شرقی نوشته شده.

نگاره هایی که در کف هر کاسه ی تبتی است، بستگی به این دارد که آن کسی که کاسه را ساخته فقط یک کاسه ی دکوری ساخته یا با آن کار کرده است. مثلا فرکانس های مرتبط با هر کدام از چاکراهای بدن در شرق یک معقوله ی بسیار بزرگ است. ممکن است که آن افراد از گل نیلوفر متفاوت در کاسه ها استفاده کنند.

شاید شما با کلیپ هایی روبرو شده باشید که برای مثال صفحه ی بزرگ مشکی رنگی که روی آن شکر یا نمک می ریزند و بعد فرکانس مختلفی را برایش ایجاد می کنند و این شکرها و نمک ها شکل های متفاوتی پیدا می کنند.

در شرق و باستان هم نظرشان همین بوده است که ارتعاش های مختلف می توانند، روی عملکرد سیستم عصبی متفاوت افراد اثر متفاوت بگذارد.

بعضی ها برای نمایش ممکن است در این کاسه های تبتی مقداری آب بریزند و بعد با مرتعش کردنش جوشش آبی را ببینید. این هم حالت نمایشی دارد هم این که در بعضی از تمدن ها به عنوان آب مقدس از آن استفاده می کردند؛ زیرا متون مقدسشان را درون آن می نوشتند و مثل کاسه های چند کلید دوره ی قاجار که بعضی از ادویه ها،شعارها یا بعضی از جملات کلیدی نوشته می شد. در روی هرکدام از آن ها 40 کلمه کلیدی نامی نوشته می شد. در شرق هم تقریبا همچنین استفاده ای از آن میشد و اشعار و اذکار خودشان را داخل آن می نوشتند و آبی داخل آن می ریختند و آن را مرتعش می کردند. آن ها اعتقادشان به این بود که خوردن این آب می تواند انرژی داخل بدنشان را متفاوت کند.

فردی به نام ایموتو حدود 10-15 سال پیش شروع به مطالعه روی کریستال های آب کرد و اعتقادش بر این بود که حتی گفتن جملات خوب و بد میتواند روی کریستال های آب اثر بگذارد.

در شرق این کاسه ها به عنوان یک کهن الگو وجود دارد که ظرفی که برای عبادت شان یا برای تغذیه استفاده می کنند. کاسه تبتی می توانسته یک ابزار درمان معنوی و روحی برایشان باشد.

حال وقتی این کاسه ها وارد آیورودا و یوگا شدند، در ابتدا ستیزه اتفاق افتاد. زیرا ما همیشه باید نگران این باشیم که مورد حجمه ی اطلاعات یک آیین قرار نگیریم و ثبات اجتماعی خود را از دست ندهیم.

اما اکنون می توان کار پژوهشی روی آن انجام داد و تشخیص داد که آیا کارآمد هستند یا خیر.

بعضی از درمانگرها در شرق برای این که یک پاکسازی چاکرایی یا مریدینی مثلا در طب سوزنی داشته باشند، کاسه ی تبتی را به نیت آن مریدین متفاوت فعال کنند.

گروهی به نیت مریدین کبد، کاسه ی تبتی را به صدا درآوردند و از آن فرد خواستند که روی مسیری که روی بدنش نشان می دهند توجه بکند و همزمان به صدای کاسه ی تبتی هم گوش کند. قبل از آن هم با دستگاهی که اکثر پزشکان با آن طب سوزنی انجام می دهند، اندازه گیری کردند و دیدند ارتعاش مریدین کبد مثلا با مشکلی همراه است و بعد گفتند به نیت پاکسازی مریدین کبد ما فلان کار را انجام می دهیم و بعد آن مسیر را به مریض نشان دادند و گفتند روی آن متمرکز باش.

بعد از این که چند دقیقه ای کاسه تبتی را به ارتعاش درآوردند و سپس با همان دستگاه آزمایش انجام دادند؛ متوجه شدند که مشکل مریدین کبد برطرف شده. این آزمایش ها هم زیبا هستند هم دارای خطا. مثلا در روانشناسی بالینی ما تحقیقات زیادی را داریم بابت این که اگر شما به عضوی از بدن توجه بکنید، آگاهی تان در آن عضو بیشتر می شود، آن عضو فعال تر و حساس تر می شود و جریان خون، غذا و اکسیژن در آن قسمت بیشتر می شود.

خیلی از درمانگرها برای پاکسازی اتاقی که مثلا در آن دعوا و جروبحثی اتفاق افتاده، از همین روش استفاده می کنند.

اگر ما به این فکر کنیم که می تواند روی باورهای ما اثر بگذارد. بنابراین توصیه می شود که هیچ وقت از وسایلی که در جاهای دیگر و تمدن های دیگر میبینید استفاده نکنید و اصلا راجع به آن فکر هم نکنید. اما اگر می توانید به عنوان یک شی پژوهشی با آن سر کنید و اطلاعات خود را با آن بیشتر کنید و منجر به ابتکاری شود. در این صورت وسیله ای است بسیار جذاب و شما می توانید هر لحظه در کنار خود داشته باشید و به نوای آن گوش دهید و در تمرکزهایتان با مرتعش کردن آن و حالات روحی خودتان قیاسی داشته باشید، که آیا می تواند روی بدنتان اثر بگذارد یا خیر.